çîrokên di vê berhevokê de dengê jinên qels ku vedengên wan di jiyaneke tijî nakokî û trajedî de li hev vedigere ronî dike.

Mariya Ebas di çîrokên xwe de hewl dide birînên ku şer li ser giyanan hiştiye derman bike. Birînên tundî, çewisandin û zoriyê li welatê wê, ku hê jî di nav nakokiyên vekirî de êş û xwîn lê diherike.

Çîrokên Mariya Ebas dagirtî ne bi hestên êş û xemên beşek jin û keçan ji zulma di hezkirin û zewacê de, xwendin û kar, û ta di mişextî û penaberiyê de dikişînin diyar dike.

Mariya Ebas di berhevoka xwe "Dara Elkîna jî Xiyanetê Dike" de baş dizane li têlên êşên jinan bixe, melodiyek xweş jê dihûne û mafê lehengên xwe yên jiyana ku dixwazin piştrast dike. Ji ber vê yekê em dibînin ku ew nexşeya neheqiya ku li ser sînga wan e, bi daxwaza azadkirina wan, dîsa li cîhaneke ku azadiya wan dipijirîne, û rûmeteke mezin dide wan dinirxîne.