Pirtûk xwe dispêre rêbaz û teknîkên ku romannivîs ji bo afirandina karakterên xwe yên kêmpeyda bikar tînin, û mijarên mîna: Çawa romannivîs karakterên xwe nûderîne? Wan ji ku tîne? Gelo piştî bidwîkirina nivîsandina romana xwe, romannivîs dikare xwe ji van karakteran veqetîne? 

Pirtûk herweha têkiliya di navbera rastiyê û xeyal de jî di xêzkirina karekterê romanê de dinirxîne, û hinek pirs derbarê  pêbaweriya ku em dikarin bidin romannivîs dema ku ew behsa xwe û karakterên xwe dike derdixe holê.

Hisên diyar dike ku mirovek dikare her kesayetê mîna projeyeke ji bo karakterek romanê nû bidest bixe; Jiyana wî ya kesane bi hûrgulî û razên xwe ve, wekî materyalek berhemdar di romanê de bikar bîne. Pirtûk hişyariyê dide ku bêyî haya we jê hebe dibe ku hûn bibin karektereke romanê, û dibe romannivîsek destê xwe deyne ser razên te yên veşartî ku ji bo romana xwe ya paşîn bike mijara sereke.

Di pirtûkê  de pêşgotina bi serenavê "Kesayetiya romanê û desthilatiya wê" heye, herweha sê beşên sereke jî hene ku mijarên wekî qonaxên pêşveçûna karakter, têkiliya romannivîs û karakterên wî, û bandora hevguhertî di navbera karakter û bûyerên romanê de vedihewîne.

 Pirtûk hewldaneke ji bo hilanîna perdeyê ji ser cîhana karakterê romanê, ku têkilek ji ronahî û tarîtiyê ye. Komek ji nêrîn û têgihîştin ku em dikarin di vê çarçoveyê de vekolîn bikin pêşkêş dike.

Di dawiyê de, pirtûk mijûliyên cihêreng yên ku bi pêvajoya nivîsandin û afirîneriya romanê ve girêdayî ne destnîşan dike. Bi vî awayî, nivîskar nihêrînek berfereh ku manendeyî aliyên cihêreng ên pêvajoya afirandina karakterek romanê ye pêşkêş dike; ji xwenaskirina romannivîs bigire ta bandora van karakteran li ser xwendevan.